Guadalajara

18 november. We gaan León verlaten vandaag en reizen naar Guadalajara, de tweede stad van Mexico. Onze bus vertrekt om 8.50 uur. We pakken weer de Optibus richting het busstation. Het fijne als je al een tijdje in een stad bent dat je langzaam wat herkenningspunten hebt. We lopen er dan ook zo heen. Al zijn de tassen erg zwaar en met 20 graden is het al best warm.

In de bus ontmoeten we Maria, zij is bioloog en kan ons veel vertellen over verschillende planten en dieren. Als Erwin uitlegt dat Jasper tres ãnos oud is, zegt Jasper tres ananas, schattig! Mirthe is al snel in slaap gevallen en horen we de eerste twee uur niet meer. De bus vertoont zelf ook een film, maar zelfs zonder geluid is die toch echt wat gewelddadig. Auto’s die elkaar van de weg duwen en ravijnen in rijden, veel vechtende en schietende mensen. Gelukkig kan een driejarige nog erg luchtig om gaan met deze beelden. Rhianne probeert Jasper zoveel mogelijk af te leiden en uiteindelijk kijkt Jasper maar filmpjes op onze telefoon. De trip duurt drie uur en gaat vrij snel voorbij. Erwin ondertussen gaar van het drie uur durende Engelse gesprek. We wisten al dat met de bus naar het hostel wel zou kunnen, maar dan zouden we lang onderweg zijn. Dan toch maar weer met de taxi.

Ondanks dat het erop lijkt dat Erwin een beetje te warm geworden is, gaan we nog even op stap. We willen graag iets zien van de Charria, de Mexicaanse rodeo. We kunnen dit zien in de Jaslisco arena en gaan hier met een Uber naar toe. De rodeo is al begonnen als we aankomen en we horen een luide stem door de boxen. Op het moment dat we binnen komen proberen ze net een paard te vangen. De tribune zit alles behalve vol en we kiezen een mooi plekje uit. Je ziet de spanning op zijn Jasper zijn gezicht als er weer hard gerent wordt in de bak. Overspringen op een ander paard, zo lang mogelijk blijven zitten op een paard zonder zadel uiteraard, het hele scala kwam voorbij. Zelfs een valpartij van een paard op een ruiter, wat gelukkig goed af liep. Ach ja, iedereen valt wel eens, toch Jasper? Mirthe vond vooral de trappen van de tribune mooi om op en af te klimmen. Ineens is het afgelopen, veel eerder dan we hadden verwacht. Jasper wil ook wel even op een paard, maar toen toevallig een ruiter vroeg of hij een rondje mee wilde rijden krabbelde hij toch terug. We kijken nog even in de stallen en lopen dan naar het naastgelegen park.

Het is weekend, dus dat betekend drukte en gezelligheid in een park. Er rijd een treintje, dus uiteraard testen we die. Niet zo’n groot succes aangezien het harder kraakt dan dat die rijd en ook nog eens dezelfde route aflegt als wat we net hebben gelopen om er te komen. We kijken nog even in de vlindertuin zonder vlinders en vermaken ons in de speeltuin. Erwin voelt zich ondertussen alleen maar warmer worden, dus gaan we snel terug naar het hostel.

We hebben nog geen idee hoe het openbaar vervoer hier werkt en we hebben alleen Google Maps om ons te oriënteren. Geen idee waar de vele bussen heen gaan die ons passeren. We lopen een stuk naar een metro, zodat we zeker weten dat we makkelijk thuis komen. De metro hadden we nog niet gehad deze vakantie, dus die kunnen we ook op ons lijstje er bij schrijven van vervoersmiddelen.
In het hostel duikt Erwin snel zijn bed in en gaat Rhianne met de kids eten. Voor ons allen wordt het een korte avond.

19 november. Erwin heeft beroerd geslapen en Mirthe heeft wat liggen spoken. Aangezien Jasper wel weer heeft gezien dat het licht is buiten en vol energie zit gaat Rhianne met hem op pad. Dan kunnen de andere twee nog even het bed in.

We gaan op zoek naar kaarten om naar huis te sturen, maar dat is lastiger dan gedacht. Onderweg maar alvast wat lekkers gekocht voor vanmiddag en avondeten. Het kan maar in huis zijn. Het is vandaag een nationale feestdag in Mexico, namelijk de dag van de revolutie. Op deze Día de la Revolución wordt de verjaardag gevierd van de Mexicaanse Revolutie van 1910, met allerlei festiviteiten door het hele land. Hier is de hoofdstraat door het centrum afgesloten voor auto’s en er zijn veel mensen op de fiets te zien. Het is toch wel raar om een brede weg over te kunnen steken zonder te hoeven kijken.

In het oude centrum is het druk met shoppende mensen. Sale en kerstspullen overal. Een winkel vol met kerstbomen, rijen lintjes, lapjes stof en fleecedekentjes die hier veel worden gebruikt om kleine kinderen lekker warm in te kleden bij meer dan twintig graden. Bij de kathedraal staat een grote fontein die meteen Jasper zijn aandacht trekt, water en vies worden blijft wel het leukste! Hier is ook het toeristeninfo in de buurt, maar helaas heeft hij geen idee wat we bedoelen met een ‘postcard’ en stuurt ons naar een straat waar hij denkt dat ze misschien wel te koop zijn. Gelukkig ligt dit op de weg terug naar ons hostel, maar de laatste winkels waar Jasper en Rhianne gaan kijken binnen is het ook helaas. De kaarten zullen dus nog even op zich laten wachten.

Mirthe en Erwin houden het slapen lang vol en dus gaan Jasper en Rhianne maar alvast lunchen. We bellen nog even met oma Han en tante Monica. Ondertussen is iedereen wakker geworden en sluiten ze aan bij het laatste gesprek.

In de namiddag gaan we nog even met z’n allen op pad. We pakken twee metrohaltes richting het centrum om vervolgens alleen terug te hoeven lopen. Onderweg komen we veel fonteinen tegen waar je makkelijk in kan lopen. Aangezien Jasper in Morelia niet meer kon lopen in de fontijn aangezien die uit stond en we het hem wel hadden beloofd toen, konden we het nu niet weigeren om er in te mogen. Andere kindjes die er aan het spelen waren (ook nog in nette kleertjes) keken naar Jasper en werden snel terug gefloten door hun ouders. Binnen de kortste keren was Jasper nat. Gelukkig was het nog wel warm.

In deze straat zijn de mooiste bruidsjurken te koop ook meteen voor de kleinste meiden. Nou ja, mooi, met lekker veel tule er onder en grote strikken er op.

Vlakbij de kathedraal gaan we een ijsje halen. We zien wat lekkers waar je ook een dip op kan doen. Aangezien ons Spaans zeer te wensen overlaat bestellen we iets wat in een bakje moet en wat een topping heeft, of 2, 3, 4, 5….. pfff zo wordt zelfs het kleinste ijsje een hele maaltijd. Nootjes, chocolade, beertjes snoepjes, kokos, eigenlijk hadden ze alle zoetigheid wel. We smullen er goed van, al is het wel wat werk om hem op te krijgen.
Eenmaal terug eten we wat restjes avondeten op en zitten we mede door het ijsje snel vol.

20 november. We hadden Jasper beloofd om nog te gaan spelen in het park. Erwin is nog niet helemaal lekker, maar het gaat al iets beter. Nu nog vooral traag van begrip en wat spierpijn. Wederom niet lekker geslapen. Het zou fijn zijn als allebei de kids weer eens helemaal doorslapen zonder een speen die kwijt is of een krokodil in je bed.

Eind van de ochtend gaan we naar het park met Uber. Hier in de stad werkt dat perfect. Jammer alleen dat het voor terug geen optie is, aangezien we geen mobiel internet hebben. Jasper heeft van de mevrouw van het hostel een oranje beer gehad die we Oso noemen. Uiteraard gaat deze meteen mee naar het park.

In het park zit ook een museum van paleontologie, oftewel met een skelet van een dino en fossielen. Het museum wordt helaas verbouwd, dus er is niet veel te zien. Al loopt Jasper rond met ohhh’s en ahhh’s. Er zijn mooie loopbruggen met om de hoek ineens een dino. Dat was toch wel even schrikken!

Als we teruglopen naar de speeltuin komen we nog een opvang voor zieke ara’s en één toekan tegen. Op deze manier wel echt een multifunctioneel park. En dan niet de grote kooi vergeten met exotische dieren er in. Grote leguaan, ara’s, zwarte zwanen, schildpad en een afschrikwekkende vogel precies op ooghoogte net naast het pad.

In het park is het heel rustig, dus Jasper heeft alle tijd om lekker te spelen, elf glijbanen uit te testen en om vies te worden. Ondertussen hoort hier een lijfspreuk bij: Het is weer gelukt hoor! We kennen de stad een beetje nu en gaan met de bus en de metro terug naar ons hostel. Van een dag spelen wordt je flink moe, dus vroeg ons bed in.

21 november. Vandaag wordt een lange dag, aangezien we een avondvlucht hebben. We doen rustig aan en herpakken onze tassen. De rits van de slaapzak van Mirthe wil niet meer open en aangezien we nu juist naar een gebied toe gaan waar het ’s nachts flink afkoelt hebben we toch iets anders nodig. De mevrouw van het hostel wijst ons naar een winkel waar ze zeker moeten zijn. Helaas, wel boxpakjes naar geen slaapzakken, dus we kiezen maar één van de schattige pakjes uit. In de winkel hebben ze wel super gave motorfietsen voor kinderen. Die zouden ze in Nederland ook moeten verkopen!

De rest van de tijd die over is verblijven we in het hostel. Erwin is nog niet helemaal fit, al gaat het gelukkig al wel veel beter. We eten noedels deze bevatten veel koolhydraten, zout en suiker. We merken toch dat we anders eten en dit soort eten is goed, zeker in combinatie met Coca Cola wat lekker reinigt.

Aan het einde van de middag gaan we naar het vliegveld met een Uber. De chauffeur lijkt wat ongeïnteresseerd en helpt niet met het inladen van de tassen. Nu blijkt hij best goed Engels te spreken, dus we kunnen een gesprek aanknopen. Hij doet dit werk om zijn geld mee te verdienen, maar hij wil eigenlijk wat anders. Hij komt uit een arme plaats met veel geweld en heeft nu een auto en rijd Uber ritjes.

Best interessant tot het gesprek een andere wending krijgt. Op de één of andere manier is het nu al twee keer hier in Guadalajara dat dat Nederland gekoppeld wordt aan onze legale verkoop van drugs. Het voelt toch niet helemaal fijn. Aangezien we niet het idee hebben dat er een bedoeling achter zit, maken we er verder een leuke rit van. Eenmaal bij het vliegveld is de chauffeur ontdooid en helpt zelfs mee met het uitladen van de tassen.

Het internationale vliegveld van Guadalajara is best ruim opgezet en wij gaan naar de binnenlandse bestemmingen en droppen de bagage af. We drinken nog snel de flesjes water leeg, eten wat pepernoten en gaan dan door de douane.

Dit gaat allemaal vrij vlot, ook hier weer veel behulpzame mensen die een hand toereiken als dat nodig is. We eten bij een bekende broodjeszaak tegen belachelijke vliegveld prijzen, totaal niet in verhouding tot andere prijzen. Dan is het al tijd om te boarden. Bij uitzondering gaat onze vlucht op tijd, want bijna alle andere vluchten zijn vertraagd.

We vliegen niet heel hoog en hebben best wat turbulentie. Te veel afleiding voor de kids om te slapen ondanks het late tijdstip. Bij aankomst mogen Erwin en Jasper nog even in de cockpit kijken, leuk hoor! Het ophalen van de tassen gaat snel en een taxi naar het hotel regelen ook. Als we daar aankomen is het middennacht. Gelukkig zijn we een tijdzone opgeschoven en is het pas 23.00 uur. Weer een uurtje extra slapen. We laten de kinderen even uitrazen, aangezien ze allebei tijdens de taxirit in slaap zijn gevallen. En vallen daarna snel in slaap. Naast onze kamer staat een fontein, die ineens midden in de nacht aan gaat, beetje jammer…

Reisroute

Alleen in Guadalajara.

Afgelegde afstand

30 km

Overnachtingsplek

Olga Querida B&B Hostal
Pavo 277 Guadalajara
Nette kamer, wel rumourig door de straat buiten. Vriendelijke host die overal bij wil helpen. De gemeenschappelijke keuken is een prettige bijkomstigheid. Helaas was deze zeker niet helemaal schoon. Inclusief simpel ontbijt; cereals, brood, ei en drinken.